Następnego ranka opuszczamy Franz Josef Glacier – najbardziej chyba turystyczne miejsce oprócz Mt Cook Village, które było nam dane zobaczyć – odjeżdżając na północ.
Naszym celem jest przejechanie na drugą stronę gór przez Przełęcz Artura (Arthur’s Pass).
Co prawda pominiemy w ten sposób atrakcje północnego krańca West Coast, ale wszystkiego zobaczyć się nie da.
Czytaj dalej Arthur’s Pass
Jako że wycieczka na lodowiec (a ściślej – w pobliże lodowca) trochę nas rozczarowała, a mieliśmy dużo czasu w zanadrzu (bo na lodowce należy wychodzić jak najbardziej z rana), zastanawiamy się co robić z tak pięknie rozpoczętym dniem.
Po chwili namysłu i po analizie dostępnych materiałów decydujemy się na przejażdżkę w kierunku Okarito. Miejsce to wyróżnia się bogactwem przyrody – morska laguna, delta rzeki, nieprzebrane lasy, wzgórza. To jakieś 30 km od lodowca Franza Josefa.
Czytaj dalej Okarito
Zobaczywszy jak wygląda ciepłolubny las bagienny, jedziemy dalej. Jak wspomniałem, droga odbija w od strony morza i biegnie w kierunku gór przez wiele kilometrów. Robimy sobie jeszcze krótki postój na popatrzenie na Morze Tasmana, nim wjedziemy w bardziej lądowe klimaty.
Czytaj dalej Franz Josef i Franz Josef Glacier
West Coast
Przejechawszy Alpy Południowe, jesteśmy na West Coast.
Tu czuć od razu, że jest cieplej. Trawa jakaś bardziej zielona, roślinność trochę bogatsza. Góry natomiast są takie same.
Czytaj dalej West Coast
Kolejnym etapem naszego zwiedzania Wyspy Południowej jest przejazd na Zachodnie Wybrzeże.
Była to spora, najdłuższa nasza jednorazowa przejażdżka, licząca ponad 500 km. Z ekonomicznego i czasowego punktu widzenia była ona może niezbyt sensowna, ale tylko w ten sposób mogliśmy zobaczyć to, na czym nam zależało. Z drugiej jednak strony, dobrych kilka godzin w aucie, na pustych i dobrych nowozelandzkich drogach nie jest niczym strasznym. A i przecięcie w poprzek w ten sposób Wyspy Południowej było w miarę ciekawe.
Czytaj dalej w stronę West Coast